۲۱ فروردین زادرور نورالدین رضوی سروستانی

۲۱ فروردین زادرور نورالدین رضوی سروستانی

( زاده ۲۱ فروردین ۱۳۱۴ سروستان — درگذشته ۸ اردیبهشت ۱۳۷۹ شیراز ) استاد آواز و موسیقی اصیل ایرانی.

رضوی سروستانی از ۲۰ سالگی یادگیری موسیقی را در شیراز نزد مشیر معظم افشار آغاز کرد. صدای او برای نخستین بار در سال ۱۳۳۷ از رادیو شیراز پخش شد.
وی در سال ۱۳۳۶ برای تکمیل آموخته‌های خود عازم تهران شد و از محضر استادانی چون مرتضی محجوبی، احمد عبادی، رضا فروتن، سلیمان امیرقاسمی، علی اکبر شهنازی، اصغر بهاری و نورعلیخان برومند بهره‎های فراوان برد.
نامبرده برای گسترش و شناساندن موسیقی اصیل ایرانی و شیوه صحیح آواز از سال ۱۳۵۲ با همکاری گروههای موسیقی شیدا، سماعی، درویش، مولوی، پرویز مشکاتیان، فرامرز پایور و حسین علیزاده کنسرتهای بسیاری در ایران و خارج از ایران اجرا کردند.
در آبان ماه ۱۳۵۵ دکترای افتخاری موسیقی توسط پادشاه بلژیک به وی اعطا شد.
او در مدت بیش از چهل سال عمر هنری خود علاوه بر تربیت شاگردان زیاد، دهها تصنیف از خود به جای گذاشت. از آثار منتشر شده اش میتوان به «رنگ فرح» (موسسه ماهور) و «سروستان» ( انتشارات سروش) اشاره کرد.
صدیق تعریف از شاگردان معروف استاد رضوی سروستانی است و
از دیگر شاگردان ایشان میتوان به محمدعلی احدی، علیرضا وکیلی منش، علیرضا قربانی، علی کاظمی راد، پوریا اخواص، حسین علیشاپور، مهدی کلاهدوز، علی مرادی و… اشاره کرد.
این هنرمند سرانجام در ۸ اردیبهشت ۱۳۷۹ درگذشت و در حافظیه شیراز در قطعه هنرمندان به خاک سپرده شد.

‎🆔 @bargi_az_tarikh

آهنگ آواز در ماهور (رضوی سروستانی)

لازم به توضیح است که “نسیم سحر” تصنیفی قدیمی ساخته علی اکبر شهنازی بزرگمرد موسیقی سنتی ایران و سروده ملک الشعرای بهار بوده است. هم چنین این تصنیف بارها توسط خوانندگان مختلف بازخوانی شده است.

نسیم سحر بر چمن گذر کن
ز من بلبل خسته را خبر کن
بگو آشیان ز آب دیده تر کن
ز بیداد گل آه و ناله سر کن، شبی سحر کن
سکوت شب و نوای بلبل
شکر خنده زد به چهرۀ گل
کنار بستان، به باد مستان، بنوشان می
ماه من دلدار من، تویی غم‌خوار من، تویی تو
هم‌می و همراه من، تویی دلخواه من، تویی تو
روزی آهم گیرد دامنت، سوزد با منت   (حسین مسرور)

 سایر مطالب مرتبط

زندگینامه سید نورالدین رضوی سروستانی 

دیدگاهتان را بنویسید

دکمه بازگشت به بالا
بستن
بستن